Düşünsene, koca bir ömür! Oysa ömür dediğin, göz kırpması kadar. Uyku ile uyanıklık arasındaki o kısacık zaman dilimi. Gözünü açmanla kapaman arasına sığdırabildiğin her şey, aslında kocaman bir yanılsamadan ibaret.
Tek gerçek şu An. Şu an hissettiklerin. Belki o "his" dediğin, bir türlü ele avuca sığmayan duygu durumu; elle tutulmaz, gözle görülmez saniyelere verdiğin bir isim.
Peki, geriye dönüp baktığında ne kalıyor ki? Kocaman bir hiç. Koşturmacalar, emekler, uğraşılar, stresler, mutluluklar, sevgiler, gözyaşları, kahkahalar, umutlar, beklentiler, hayaller, aşklar... Etrafındaki her şey, büyük bir boşluk.
Biriktirdiğimiz anılarımıza bakın! Hatırlamak istediklerimize... Hepsi, zamanın boşluklarında asılı duran birer hayalden farksız. Varlığınız sürdükçe varlar sadece. Göçüp gittiğinizde geriye kalan, kocaman bir feza...
Özlem Karagöz Uzun
Yorum Gönder