Hayat, bazen hiç beklemediğimiz anlarda kalbimize dokunan sürprizler sunar. Uzaklardan gelen bir dost, sadece varlığıyla bile ruhumuzu hafifletir, üzerimizdeki tüm yükleri alır. Geçtiğimiz hafta sonu, uzun zamandır sadece telefonda konuştuğum bir arkadaşım ilk kez evimize konuk oldu. Sohbetlerimiz, paylaştığımız kahkahalar ve içten sessizlikler… Hepsi bana bir kez daha hatırlattı: Kalpten kurulan bağların gücü hiçbir şeyle kıyaslanamaz.
Gerçek dostluk, sözlerden çok hissedilen bir bağdır. Bazen bir bakış, bazen yan yana yürürken kurulan sessizlik, kimi zaman da aynı anda yankılanan kahkahalar…
Dostluğun özünde gösteriş yoktur; içinde vefa, sadakat, güven ve iyilik vardır. Bir dostla buluşmak, aslında insanın kendi ruhunu da bulmasıdır.
Bu hafta sonu bizim için özel bir armağan oldu. Sadece güzel anılar biriktirmedik, aynı zamanda birbirimize iyi geldik. İnsanın kalbine dokunan bir dost, yaşam yolunu çok daha aydınlık kılar. Ve yeniden fark ettim ki: Değer vermek ve değer görmek, insanın kalbine işleyen en büyük mutluluklardan biridir.
Dostluklarımıza sahip çıkmak çok kıymetli. Hayatın telaşında bazen geri planda kalsalar da, bir selam, küçük bir mesaj veya kısa bir ziyaret bile bağları yeniden canlandırır. İyilik çoğalır, vefa unutulmaz, dostluk ise zamanın ötesinde yaşayan sessiz bir güçtür.
Bize kalbimizi hafifleten bu güzel hatırayı, geleceğe küçük bir not olarak bırakmak istedim.
"Kalbe iyi gelen dostluklar, bugünü güzelleştirir, yarına umut ve ışık taşır."
"Kalbe İyi Gelen"
YanıtlaSilNe çok Anlam, Ne çok Güzellik var içinde.
Hem de Çok :)
SilYorum Gönder