Gökyüzüne Dokunmak



Gökyüzüne baktı; bulutlar salınıp duruyordu. Her biri farklı bir şekle bürünmüş, sanki yeryüzüne çok yakın ama aslında erişilemeyecek kadar uzaktaydı.

☁️✨ Tıpkı insanın güzelliklere dokunamadığı gibi…

Aşağıda insanlar koşturuyordu. Zamanı yaracak gibi bir telaş içindeydiler;  

Her biri, hayatın bir an sona erdiğinde yakalayamayacakları şeyleri kovalıyor gibiydi.

Oysa hayat denilen şey, ne kadar koşarsan koş, hiç erişemeyeceğin kadar yakında son buluyordu… 🍂

Belki de durup gökyüzünü izlemek, bulutların akışına tanık olmak, hayatın telaşına bir an olsun ara vermek gerekiyordu.

 Çünkü güzellikler, her zaman elimizin altında olmasa da, gözlerimizle dokunabildiğimizde ruhumuzu besliyordu. 💭💛

Hayatın hızına kapılıp gitmek kolaydır, ama bazen durup sadece izlemek, hissetmek ve nefes almak gerekir.

🌿 Güzellikler her zaman elimizin altında olmasa da, onları fark etmek ruhumuzu besler ve zamanın telaşına rağmen huzur verir.

Bir an durup gökyüzüne bakmayı ihmal etme; çünkü en değerli anlar, çoğu zaman gözlerimizle yakaladıklarımızdır. 💫


Özlem Karagöz Uzun

 

Post a Comment